Słownik: Wilfing

Ostatnio przy okazji czytania książki E-migranci autorstwa Susan Maushart natrafiłam na słowo wilfing i ze zdumieniem odkryłam, że ma już około 10 lat. Nie wiem, czy nie przyjęło się w Polsce, czy mimo wszystko ja jestem dość ograniczona w kwestii internetowego slangu, jednak postanowiłam podzielić się z wami tym hasłem.

Wilfing to nowe określenie na surfowanie po Internecie bez konkretnego celu. Polega na przeskakiwaniu z wątku na wątek i wykorzystywaniu hiperłączy do przeglądania różnych losowych stron. Jedynym założeniem wilfingu jest zajęcie wolnego czasu, jako że pojawia się w chwilach ekstremalnej nudy, której doświadczają użytkownicy komputera. 

Można powiedzieć, że to już nałóg, ponieważ osoby owładnięte wilfingiem potrafią wpaść w swoisty trans i przebudzić się po kilku godzinach na jakiejś zupełnie abstrakcyjnej stronie. Kiedy próbują dojść do tego, w jaki sposób znaleźli się na stronie dotyczącej robienia gulaszu z mięsa jaka, skoro zaczynali od informacji na temat zmiany dętki w rowerze, to nie są w stanie odtworzyć skojarzeń, które doprowadziły ich do tego miejsca. Czasami podczas przeglądania stron pojawia się chwila zwątpienia: "czego ja właściwie szukam?". I stąd właśnie wzięła się nazwa tej czynności. Wilfing to skrót od What Was I Looking For?, czyli "Czego to ja szukałem?". 

Nie wiem, czy kiedyś dopadł was wilfing, ale mam wrażenie, że mi się nieświadomie zdarzało. Może nie tak spektakularnie, bo raczej na zasadzie: "O! to może być ciekawe! I to też, i to, i to...", ale jednak jest to dość niepokojące.

Post nie do końca psychologiczny, jednak to słowo zaskoczyło mnie na tyle, że uznałam, że warto o tym napisać. Dodatkowo wpis natchnął mnie do stworzenia kategorii "słownik", gdzie co jakiś czas będę wrzucać różne mniej lub bardziej znane słowa. Jeśli macie jakieś propozycje, to dajcie znać.